زخم عفونی چیست؟
زخم عفونی زخمی است که در آن باکتری ها یا سایر میکروارگانیسم ها ساکن شده اند و سبب تاخیر در بهبود زخم و یا بدتر شدن زخم می شوند. عفونت زخم زمانی اتفاق می افتد که باکتری وارد شکاف پوست شود. این عفونت ممکن است فقط پوست یا بافت و اندام های عمیق تر نزدیک زخم را تحت تاثیر قرار دهد.
بیشتر زخم ها معمولا توسط باکتری ها آلوده می شوند. با این حال، ایجاد زخم های عفونی نتیجه زمانی است که سیستم دفاعی ایمنی بدن مشکل پیدا کرده و نمی تواند با رشد باکتری طبیعی مواجه شود. عفونت زخم های ناشی از جراحی یک خطر جدی برای سلامتی است، زیرا مطالعات نشان داده اند که 70 درصد مرگ بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند توسط عفونت های منطقه جراحی شده ایجاد می شود.
اغلب موارد زخم های عفونی بوسیله باکتری ها ایجاد می شوند که از پوست، سایر قسمت های بدن یا محیط خارج می آیند. پوست حاوی باکتری است (فلور طبیعی) که اگر پوست دست نخورده باشد، معمولا بدون عارضه است. با این وجود، هنگامی که یک زخم وجود دارد، مانع محافظتی که توسط پوست ایجاد می شود، مختل می شود و این فلور طبیعی قادر است که منطقه مجروح را مستعمره کند. اینکار موجب آسیب بیشتر بافتی شده و می تواند التیام زخم را با ایجاد التهاب بیشتر طولانی تر کند.
شایع ترین باکتری ها باعث عفونت زخم استافیلوکوکوس اورئوس و سایر گروه های استافیلوکوک هستند. آلودگی سایر قسمت های بدن نیز ممکن است باعث عفونت زخم شود. پانسمان زخم ضعیف و شرایط غیر بهداشتی ممکن است خطر ابتلا به عفونت زخم را افزایش دهد.
چه چیزی خطر ابتلا به زخم عفونی را افزایش می دهد؟
هر چیزی که توانایی بدن شما برای بهبود زخم را کاهش می دهد ممکن است شما را در معرض خطر عفونت زخم قرار دهد. این شامل هر کدام از موارد زیر است:
- سن بالاتر از 65 سال
- سیگار کشیدن یا داشتن اضافه وزن
- بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند مانند دیابت، HIV یا سرطان
- داروهایی که باعث ایجاد سیستم ایمنی ضعیف می شوند نظیر استروئیدها
- اشعه، شیمی درمانی یا تغذیه نامناسب
- اشیای خارجی در زخم مانند شیشه یا فلز
- کاهش جریان خون به زخم ناشی از فشار خون بالا، یا رگ های خونی باریک یا مسدود شده
علائم و نشانه های عفونت زخم چیست؟
علائم شما ممکن است چند روز پس از ایجاد زخم شروع شود یا ممکن است یک یا دو یا دو ماه پس از زخم اتفاق بیفتد:
- تب
- پوست گرم، قرمز، دردناک یا متورم در نزدیکی زخم
- تراوش خون یا ترشح از زخم
- بوی نامطبوع از زخم
چه کسی در معرض خطر است
افرادی که دارای عملکرد ایمنی ضعیفی هستند از قبیل افراد مبتلا به دیابت و افراد مسن، در معرض خطر ابتلا به عفونت های زخم هستند، زیرا نمی توانند به آسانی با عفونت مبارزه کنند.
عوارض جانبی
زخم های عفونی می توانند عوارض جدی موضعی و سیستمیک داشته باشند. جدی ترین عوارض موضعی زخم های عفونی، زخم هایی هستند که بهبود نمی یابند که موجب درد و ناراحتی قابل توجه در بیمار می شود. این عفونت همچنین می تواند بر بافت های اطراف تأثیر بگذارد و ممکن است یک عفونت باکتریایی پوست (سلولیت) یا یک عفونت باکتریایی حاد یا مزمن (استئومیلیت) ایجاد کند. اگر عفونت به رگ های خونی گسترش پیدا کند، باکتری ها ممکن است گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد عفونت در مناطق دیگر بدن شوند.
چگونه عفونت زخم تشخیص داده می شود؟
پزشک شما درباره سابقه پزشکیتان خواهد پرسید و شما را مورد بررسی قرار خواهد داد. او می پرسد چگونه و چه زمانی زخمی شدید؟ شما ممکن است نیاز به هر یک از تست های زیر داشته باشید:
- آزمایش های خون ممکن است برای بررسی عفونت انجام شود.
- اشعه ایکس یا CT ممکن است به دنبال عفونت در بافت های عمیق یا یک جسم خارجی در زخم شما باشد. به شما ممکن است مایع کنتراست داده شود تا عکس ها بهتر شوند. اگر تا به حال یک واکنش آلرژیک به مایع کنتراست داشتید، به پزشک اطلاع دهید.
- یک نمونه زخم مایع یا بافتی است که از زخم گرفته شده است. این نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود و برای میکروب هایی که باعث عفونت شده اند، آزمایش می شود.
گزینه های درمان
فاکتور اصلی که باید در عفونت های زخم مورد توجه قرار گیرد مراقبت زخم مناسب است. یک زخم نیاز به محیط مرطوب (نه خیس) برای عملکرد مناسب سلول های مسئول بهبود زخم دارد. توصیه می شود که پانسمان ها باید روزانه (و یا چند بار در روز) تعویض شوند و به منظور کاهش خطر ابتلا به عفونت بیشتر، اقدامات احتیاطی مناسب (شستن دست قبل از پانسمان زخم، تجهیزات استرلیزه و غیره) صورت پذیرد تا احتمال عفونت بیشتر، کاهش یابد. تعدادی از پانسمان های پیشرفته که در حال حاضر در دسترس هستند، نیاز به تعویض پانسمان کمتری دارند و می توانند مزایایی را بیافزایند که موجب بهبود سریعتر زخم می شود.
استفاده از آنتی بیوتیک ها، چه به طور مستقیم بر روی زخم (موضعی) و یا به صورت خوراکی (سیستمیک)، باید فقط تحت نظر پزشک مصرف شود. در بعضی موارد عفونت شدید، ممکن است آنتی بیوتیک های وریدی برای مبارزه با عفونت شدید خون (سپسیس) داده شود.
درمان بستگی به شدت زخم، محل آن، و اینکه آیا مناطق دیگر تحت تاثیر قرار گرفته اند، دارد. همچنین ممکن است به سلامتی شما و طول مدت زخم شما بستگی داشته باشد. از پزشک خود در مورد اینها و سایر درمان هایی که ممکن است نیاز داشته باشید، بپرسید:
- دارو برای درمان عفونت و کاهش درد و تورم داده می شود.
- مراقبت از زخم ممکن است برای پاک کردن زخم انجام شود و به بهبودی آن کمک کند.
- وکیووم زخم نیز ممکن است روی زخم شما قرار گیرد تا به بهبودی آن کمک کند.
- اکسیژن تراپی (HBO) ممکن است برای رساندن اکسیژن بیشتری به بافت استفاده شود تا به آنها کمک کند بهبود یابند. اکسیژن تحت فشار زمانیکه در یک اتاق فشار نشسته اید به زخم اعمال می شود.
- جراحی ممکن است برای پاک کردن زخم یا حذف بافت عفونی یا مرده مورد نیاز باشد. جراحی همچنین ممکن است برای برداشتن یک شی خارجی مورد نیاز باشد.
چگونه می توانم به بهبود زخم خود کمک کنم؟
همان طور که از شما خواسته شده مراقبت از زخم خود را انجام دهید. زخم خود را تمیز و خشک نگه دارید. شما ممکن است نیاز داشته باشید که زخم خود را در هنگام حمام بپوشانید تا خیس نشود. زخم خود را همانطور که پزشک از شما خواسته با صابون و آب یا پاک کننده زخم تمیز کنید. پانسمان های جدید و تمیز قرار دهید. زمانی که پانسمان های خیس و یا کثیف شده اند آنها را تعویض کنید.
خوردن انواع غذاهای سالم. برای مثال شامل میوه ها، سبزیجات، نان های غلات کامل ، محصولات لبنی کم چرب، لوبیا، گوشت بدون چربی و ماهی هستند. غذاهای سالم ممکن است به بهبود سریعتر کمک کنند. شما همچنین ممکن است نیاز به مصرف ویتامین ها و مواد معدنی داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که آیا شما نیاز به رژیم غذایی خاصی دارید.
سایر بیماری ها را مدیریت کنید. دستورالعمل های پزشک خود را برای مدیریت شرایط پزشکی که می تواند باعث بهبود آهسته زخم ها شود، دنبال کنید مثل فشار خون بالا و دیابت.
سیگار نکشید. نیکوتین و دیگر مواد شیمیایی در سیگار می توانند باعث بهبود آهسته زخم شوند. در صورتی که در حال حاضر سیگار می کشید و برای ترک آن به کمک نیاز دارید، از پزشک خود درخواست کمک کنید. سیگار الکترونیکی و یا تنباکوهای بدون دود هنوز هم حاوی نیکوتین هستند. قبل از استفاده از این محصولات، با پزشک خود صحبت کنید.
چه موقع باید فورا به دنبال مراقبت پزشکی باشم؟
- احساس تنگی نفس می کنید
- ضربان قلب شما سریعتر از حد معمول است.
- احساس گیجی می کنید.
- خون از پانسمان شما به بیرون نفوذ می کند.
- حس می کنید زخم شما تکه تکه می شود.
- شما می بینید که رگه های قرمز از ناحیه عفونی بیرون می آیند.
چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟
- تب یا لرز دارید
- درد، قرمزی یا تورم بیشتری در نزدیکی زخم شما وجود دارد.
- علائم شما بهبود نمی یابد.
- پوست اطراف زخم بی حس است.
- شما سوالات یا نگرانی ای مربوط به وضعیت خود یا مراقبت از زخم دارید.
برای مطالب مرتبط به زخم به سایت وکیوم تراپی مراجعه کنید.
منیع سایت
